Despedida kantiana

O 26 tivo lugar a despedida da promoción de 2º de Bac. Discursos, expectación, emocións, algunhas bágoas, todos os ingredientes para dicir adeus a unha etapa e disporse a iniciar outra, aínda máis impredicible, pero por iso mesmo tremendamente emocionante. 

De despedida tamén estaba outra compañeira, esta vez profe durante moitos anos no IES da Terra Chá, Loli Iglesias. Dixo cousas moi lindas do alumnado, verdadeira e fundamental razón de ser da vella profesión de profesor.

Para non deixar a mamás e papás con mal sabor de boca e mentres o apetito das e dos flamantes graduados se ía abrindo, que mellor cousa que tomar un té con Kant. Si, co filósofo aquel das Luces, pero tamén cos seus coetáneos, o matemático Hamann, o empirista Hume, as ilustradas damas de salón Johanna Gottfried e Theodora Krauss, a música de Wolfgang Amadeus Mozart, a cidade de Königsberg e un Karl Marx fóra de época que pairaba no ar. 

Un burato de verme aínda aberto debaixo da ponte do Lea en Castro mergullounos nun torrente de pensamentos, de a cabalo entre aquel tempo e o noso. Imperativos categóricos, dilemas morais e políticos á hora de decidirmos os alí presentes a sorte daquelas dúas atrevidas prusianas: regresar ao pasado e tratalo de cambiar para evitar así as súas nefastas consecuencias na actualidade, ou ben manterse no presente e tentar así mudar o futuro.

Mais a que si que inevitablemente toma estes días decisións é a nosa benquerida promoción de 2º de bacharelato. Concederse o tempo necesario, non se deixar seducir por cantos de serea, superarse, avanzar, dialogar, consensuar, procurar –tamén- o ben común e gañar os soños, velaquí os ingredientes necesarios para o lanzamento, desde o IES Terra Chá, das nosas viaxeiras e viaxeiros no tempo polo burato de verme do Lea, aínda que desta vez, cara ao futuro.

Para sabermos máis sobre Té con Kant:

Inversa Teatro

Un selfie desde os baños do IES

Diario Cultural da RG

Tempos Novos

Teatro Crítico Universal da Revista Galega de Teatro